Erzurum ve Fuar gerçeği…

Daha düne kadar çadırlarda yapmış olduğumuz, dönme dolaplı ve halka atarak paket sigara kazanma eğlence odaklı fuar anlayışımız, görüyoruz ki AK Parti hizmet belediyeciliği kapsamında bir tık çıta yükseltilerek; daha modern, daha ileri seviye ve daha kapsamlı bir duruma getirilmiş bulunmaktadır.

tum1habermedya/özel-yorum-haber

Ne yazıktır ki ülkemizde bulunan şehirlerin büyük bir kısmının elinde olmayan imkânlara ve özellikle de tesislere sahip olmamıza rağmen üzülerek belirtmek isterim ki “biz bu işi bilmiyoruz”…  

Atılan adımların tamamının, harcanılan maddi ve manevi çabaların tamamının, emeklerin, umutların ve hatta yarınlara ait projelerin dahi birilerinin acemiliği, iş bilmezliği ve ne yazıktır ki profesyonel olamayışı sebebiyle heba olup uçmakta, zayi olmaktadır.

Bu işin böyle olmadığını, yürümediğini görmüyor musunuz? 

Halk ile bu işin organizasyonunun başında bulunan şahısların arasında uçurumlar var! 

İletişim bozukluğu var!

Seviye farkı var!    

Hitap yeterlilikleri olmayan ve özellikle de liyakat anlayışı çerçevesinin dışından bakılarak, ahbap çavuş ilişkileri nezdinde ve siyasi yaklaşım sergilenerek atılan bu adımların yarınlarının olmayacağını anlamak için kaç yıl daha kaybetmemiz gerekiyor; biliyor musunuz? 

Bu kadim şehir Erzurum’un kaybetmemesi için, kazanım sağlayabilmesi için kaç yıl daha beklemesi gerekmektedir?

Çadırdan kurtulduk evet ama çadır zihniyetinden neden kurtulamıyoruz ki?

Anlaşılan o ki daha bir kaç gün önce Çat İlçe Belediye Başkanı Arif Hikmet Kılıç’ın bulunduğu serzeniş çığlıkları, her ne kadar belli etmeseniz de; sizde de var.

Olmayınca olmuyor değil mi?

Attığınız adımlarda, yanınızda yapacağınız hizmetin kalitesini idrak edebilecek kadrolarınızın olmaması; sadece Erzurum’un veya Çat ilçesinin veya başka bir ilçemizin değil, hemen hemen tüm kurum ve kuruluşlarımızın ve hatta özel sektörümüzün içerisinde bulunduğu ilimizde bir sonun, çok basit bir başlangıcıdır.       

Evet, ne yazıktır ki olmayınca olmuyor…

Fuar sadece bir örnek!

Hep söylemişizdir. 

Unumuz var, yağımız var, şekerimiz, ateşimiz ve hatta kimsenin evinde olmayan çeyiz/tencere takımlarımız bile var ama ne yazıktır ki bir türlü helva yapmayı beceremiyoruz.

Umudumuzla birlikte, malzemelerimiz hep zay oluyor değil mi?

Sırf profesyonel olmayı beceremediğimizden dolayı geldiğimiz noktadan ilerisine gitmek nasip olmadı.   

 Çadır zihniyetinde olduğumuz müddetçe, dünyanın en son sistem özelliğine sahip binamızın olmasının hiç bir ama hiç bir özelliği yoktur.

Kullanmasını bilemedikten sonra kapımızın önünde son model bir aracımızın olmasının bize hiç bir artısı olmadığını halen daha anlayamadık değil mi? 

Memur zihniyeti içerisinde yürütülen her adımın sonu; mesai saatiyle başlayıp, mesai saatiyle sona erer bunu öncelikle kafalarımıza yer etmemiz gerekmektedir.

28/31 Ağustos tarihleri arasında organizasyonu yapılan “6. Kooperatifler Fuarı” mızın ilimizdeki sergisinin, beklenilen ve umut edilen çok ama çok altında olması, yukarıda bahsettiğimiz “liyakat” başlığının içerdiği sıkıntıların sadece buz dağının görünen kısmı olarak elimizde bulunmaktadır. 

Halka duyurusunun sağlıklı ve özellikle de yeterince yapılmaması, açılış ve kapanış saatlerinin şehrimizin kültür yaşantısına ve iş saatlerine göre ayarlanamaması, Fuar ve Kongre Merkezimizin içerisinde veya çevresinde yeterince büfe tarzı ve özellikle de hesaplı hizmet verecek iş yerlerinin olmaması sadece sıralamanın başına konulacak bir kaç başlıktır.

Elimizde iki adet üniversite olmasına rağmen, dış dünya ile bağlantımızı anında sağlayacak ileri teknoloji yapay zekâ sistem imkânlar olmasına rağmen, halen daha çadırlarda değil de koskocaman salonlarda bomboş fuarlar düzenliyor ve bu durumu da başarı olarak halka duyuruyor isek bu işte bir çadır zihniyeti sıkıntısı var demektir.   

Hani diyorum ki isimlerini duyduğumuz danışmanlarınızın ne iş yaptığını ve onlara neler danıştığınızı da özellikle öğrenmek isteriz.

Hani diyorum geldiğimiz sonuç ortada ya!