Bugün, 7 Aralık 2025 Pazar
Güney Kafkasya'da yeni bir savaş olacak mı? Şimdi bu soru oldukça alakalı. Çoğu gözlemci, kısa vadede de olsa Azerbaycan ile Ermenistan arasında yeni bir silahlı çatışma olasılığını dışlamıyor. Ve onlara göre bu, yakın gelecekte gerçekleşebilecek bir tehdit olarak değerlendiriliyor.
Güney Kafkasya ve bölge çevresinde yaşanan süreçlerin bir anlamda bu tür olumsuz olasılıklara inandırıcı görüntüler verdiğini de belirtmek gerekiyor. Böylece ABD, Avrupa Birliği ve Fransa hızla Ermenistan'ı silahlandırıyor. Çünkü Batılı siyasi çevrelerin jeopolitik çıkarları, bu bölgede barış ve istikrarın varlığıyla keskin bir çatışma halindedir. İşte bu nedenle Güney Kafkasya'da barışı desteklemekten söz etseler de bu siyasi manipülasyonların arkasında bölgesel askeri-siyasi gerilimi artırıcı adımlar atılıyor.
Dolayısıyla Avrupa Birliği ve Fransa'ya güvenen ABD, barış sürecinden uzaklaşmaya çalışıyor. Şimdi resmi Erivan nihai barış anlaşmasının imzalanmasına çeşitli engeller çıkarıyor. Dolayısıyla Azerbaycan'a karşı toprak iddiası bulunan Ermenistan, anayasayı değiştirmeyi reddediyor.
Öte yandan, nihai barış anlaşmasının halihazırda üzerinde mutabakata varılan 13 maddesi üzerinden belgenin imzalanması gibi saçma bir öneriyi de gündeme getiriyor. Ancak üzerinde mutabakata varılan diğer üç noktanın Ermenistan'ın çıkarları açısından sorun yaratabileceğine dair bilgiler zaten mevcut. Ve bu nedenle resmi Erivan, gelecekteki intikamcı niyetlere yasal bir boşluk yaratmak amacıyla nihai barış anlaşmasının tam olarak kabul edilmesinden ısrarla kaçınmaya çalışıyor.
İlginçtir ki, resmi Erivan'ın geleceğe yönelik maceracı ve intikamcı planları yavaş yavaş açığa çıkmaya başladı. Öyle ki "Calibre"nin edindiği bilgilere göre, CIA'in Paşinyan rejimi içindeki baş ajanı Ermenistan Güvenlik Konseyi Başkanı Armen Grigoryan, NATO'daki kapalı toplantıda yetkili Erivan'ın intikamcı hedeflerini tartıştı. karargah. CIA'in Ermeni ajanının gündeme getirdiği noktalar ise Güney Kafkasya'ya yönelik çok tehlikeli planların olduğunu gösteriyor.
Gerçek şu ki Armen Grigoryan, NATO'nun askeri liderleriyle yaptığı toplantıda, Ermenistan'ın bu askeri-siyasi ittifaka entegrasyon yolunda ilerlediğini vurguladı. NATO liderliğinden, Azerbaycan'ı Ermenistan'ın lehine şartlarda bir barış anlaşması imzalamaya zorlamak için resmi Bakü üzerinde azami baskı uygulamasını istedi. Armen Grigoryan, COP29 arifesinde resmi Bakü'nün dış baskılara karşı daha duyarlı olduğunu iddia etti. Dolayısıyla gelinen aşamada Azerbaycan'a yönelik güçlü bilgi baskılarıyla birlikte, resmi Bakü'yü Ermenistan lehine içerikli bir barış anlaşması imzalamaya zorlamak gerekiyor.
Ona göre Ermeni diasporasının ABD, Fransa ve diğer bazı NATO ülkelerinin desteğiyle başlattığı bilgilendirme kampanyası henüz beklenen etkiyi vermiyor. Çünkü bu kampanyayı Ermeni aktivistlerin ve güvenilir ortakların oluşturduğu çevrenin ötesine genişletme çabaları olumlu bir sonuçtan çok uzak. Bu nedenle yetkili Erivan, COP29'dan önce Azerbaycan ile Ermenistan arasında bir barış anlaşması imzalanmasının önemine ilişkin anlatıların ciddi şekilde küreselleştirilmesi gerektiğine inanıyor.
Elbette Ermeni CIA ajanı bu konuda NATO ile "pazarlık" yapmaya çalıştı. Batılı yetkilinin, Erivan'ın Ermenistan'ın desteklediği metinle "barış anlaşması" imzalamasına yardım etmesi halinde, bunun Rusya'ya karşı daha ilkeli adımların atılmasının önünü açacağını söyledi. Ve bu durumda resmi Erivan, Ermenistan'ın CSTO'dan çekilmesi prosedürünü başlatarak NATO entegrasyonu yönünde kararlı adımlar atabilir.
Son olarak en önemli nokta Armen Grigoryan'ın Ermeni topraklarının bir kısmını işgal etmek için NATO'dan destek istemesidir. Azerbaycan'ın, sınırlarının çizilmemiş kısmındaki Ermenistan topraklarını güya kontrol ettiğini söyledi. Yetkili Erivan, bu "bölgelerin" barış müzakereleri yoluyla geri verilmesi ihtimaline inanmıyor. Ve CIA'in Ermeni ajanı Erivan'ın bu konudaki resmi planını NATO temsilcilerine sundu.
Bu plana göre Ermenistan, kısa sürede ve zaferle sonuçlanacak askeri operasyonlar gerçekleştirmeyi planlıyor. NATO Ermenistan'ı desteklerse, resmi Erivan Azerbaycan topraklarını işgal edebilmeyi umuyor. Armen Grigoryan, bunun Azerbaycan ile Ermenistan arasında toprak değişimiyle mevcut sorunların çözümünü sağlayabileceğine inanıyor. Geçtiğimiz yüzyılın başında Rusya'nın desteğiyle Azerbaycan topraklarını işgal eden Ermenistan'ın, bu kez NATO'yu sinsi rövanşist planlarına araç olarak kullanmak niyetinde olduğu anlaşılıyor.
Armen Grigoryan'ın NATO temsilcilerini cezbetme şansını denemesi ilginçtir. Dolayısıyla Ermeni ordusunun "askeri zaferi" Azerbaycan toplumunda moral bozukluğuna neden olabilir. Aynı zamanda Azerbaycan ordusunun bölgesel askeri üstünlüğüne ilişkin tespitler de önemini yitiriyor. Üstelik NATO silahları gerçek savaş koşullarında test edilebiliyor.
CIA'in Ermeni ajanı, bu senaryonun gerçekleşmesi halinde Azerbaycan Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in otoritesinin zayıflayabileceğini de sözlerine ekledi. Örnek olarak Azerbaycan ordusunun Nisan 2016'daki savaşlarda kazandığı zafer, dönemin Ermenistan cumhurbaşkanı Serj Sarkisyan'ın otoritesinin zayıfladığını gösterdi. Ve sonuç olarak Ermenistan'da Batı yanlısı siyasi güçlerin iktidara gelmesinin mümkün olduğunu hatırlattı.
İlginçtir ki NATO temsilcileri bu plan karşılığında yaşanacak bir sonraki askeri çatışmanın Ermenistan için yeni toprak kayıpları riski oluşturabileceği ihtimalini gündeme getirmişlerdir. Armen Grigoryan, Azerbaycan-Ermenistan sınırları boyunca askeri savunma sisteminin güçlendirildiğini, yeni "geçilmez surlar" inşa edildiğini, bu süreçte Ukrayna savaşı deneyiminden yararlanıldığını, Batılı uzmanların güvenlik konularına ilişkin talimatlarının titizlikle uygulandığını vurguladı. Bu da Ermenistan'ın uzun süredir yeni bir savaşa hazırlandığını doğruluyor.
Görüldüğü gibi Paşinyan hükümeti barış anlaşması üzerinden siyasi manipülasyonlar yaparak Ermenistan'ın yeni savaş hazırlıklarını örtbas etmeye çalışıyor. Üstelik resmi Erivan, Azerbaycan'a yönelik savaş planı için Batılı siyasi çevrelerin yanı sıra NATO gibi etkili askeri-siyasi ittifakın da desteğini almak istiyor. Bunun yerine Ermenistan'ı "pazarlık masasına" koyuyor. Yani, resmi Erivan'ın sinsi planları desteklenirse, Ermenistan NATO'ya entegre olmayı ve bu askeri-siyasi ittifakın "yeni güney kanadı" olmayı taahhüt ediyor. NATO'nun Ermenistan gibi gelecek vaat eden bir "yeni güney kanadına" ihtiyacı olup olmadığı ise hâlâ cevaplanmamış bir soru.
Elchin KHALIDBEYL
