Azerbaycan Cumhuriyeti Başsavcısı

                                                             Sayın Kamran Aliyev'e

                                                                  Bakü Soruşturma Tutukevi'nde     

                                                             tutuklu bulunan Kasımov Fazil Şakir   

                                                             oğlu tarafından

Dilekçe

      Size yazıyorum ki, 24 Ocak 2025 tarihinde Bakü Ağır Ceza Mahkemesi'nde bana karşı korkunç bir suç işlenmeye, yani hayatıma kast edilmeye teşebbüs edilmiştir. Ancak benim dikkatim sayesinde suikast planı başarısız olmuştur.

Şöyle ki, 24 Ocak'ta ekonomist bilim insanı Qubad İbadoğlu’nun tanık olarak mahkemeye çağrılması yönündeki talebimizin reddine yazılı itirazda bulunmak için, avukatım Fuad Agayev’in isteği üzerine Mahire Kerimova’nın başkanlığındaki mahkeme 20 dakikalık bir ara verdi. Daha sonra, Adalet Yüzbaşısı Ülvi Mustafayev'in başkanlığındaki Cezaevi Hizmetleri görevlileri tarafından Bakü Ağır Ceza Mahkemesi'nin avlusuna çıkarıldım.

Avluda bekleyen “VAZ 2107” marka aracın önüne bir sandalye konuldu ve o sandalyeye oturmam istendi. Ellerim kelepçeliydi. Sandalyeye oturduğumda, arkamda bir konvoy aracı (varanok), sağ tarafımda ise “VAZ 2107” marka araba park halinde duruyordu. Açıkçası, Bakü Ağır Ceza Mahkemesi'nin avlusunda ilk defa resmi olmayan bir araç görüyordum. Bu yüzden “VAZ 2107” marka aracın orada park edilmiş olması bana garip geldi.

Ben sandalyeye oturarak Cezaevi Hizmetleri görevlileriyle sohbet etmeye başladım ve onlara mahkeme salonundaki güvenliğimden endişe duyduğumu belirttim. Bunun nedeni, o gün hakimin gözleri önünde, 231900516 numaralı ceza davasında sanık olarak yargılanan Anar Aliyev Şahismayıl oğlu tarafından avukatlarım Telman Kasımov ve Fuad Agayev’in tehditlere (Azerbaycan Ceza Kanunu: 288.2) ve hakaretlere (Azerbaycan Ceza Kanunu: 289.1) maruz kalmalarıydı. Ayrıca Anar Aliyev, sanık kürsüsünde Adalet Çavuşu Hüseyin Hacızade’nin yanında, beni kanımı dökmekle ve kendi kanını üzerime akıtmakla tehdit ederek (Azerbaycan Ceza Kanunu: 134), bu avukatlardan vazgeçmemi talep etti.

     Bunun yanı sıra, Anar Aliyev o gün Bakü Soruşturma Hapishanesi'nde tutulan mahkumların yarısından fazlasıyla arkadaş olduğunu ve istediği zaman beni ortadan kaldırabileceğini söyledi. Onun bu sözleri söylemesi için Cezaevi Hizmetleri'nden Sedi adında bir görevli tarafından yönlendirildiğini düşünüyorum. Bu görevli, her duruşmada resmi yetkisini kötüye kullanarak adaletin sağlanmasını engelliyor (Azerbaycan Ceza Kanunu: 286.3), oysa ki bu eylemi suç teşkil etmektedir.

Belirtmeliyim ki, daha önce Cezaevi Hizmetleri’nin Tedavi Kurumu'nda tutulduğum süre boyunca defalarca korkunç tehditlere maruz kaldım. Örneğin, Cezaevi Hizmetleri Tedavi Kurumu Başkan Yardımcısı, Adalet Albay Yardımcısı Rövşen Mirzahanlı, 19 Ekim 2024 tarihinde bana, “COP29 bittikten sonra senin kanını içeceğiz.” dedi. Daha sonra, 5 Kasım 2024 tarihinde ise “Seni asacağız, ailene de Fazil kendini astı diyeceğiz.” şeklinde tehditte bulundu. Bu tehditler ve Cezaevi Hizmetleri Tedavi Kurumu’nda tutulduğum 25 Temmuz - 23 Kasım 2024 tarihleri arasında maruz kaldığım insanlık dışı, zalimce ve onur kırıcı muamele ile cezalar hakkında 9 Aralık 2024 tarihinde size hitaben yazdığım dilekçede ayrıntılı şekilde açıklamıştım.

24 Ocak 2025 tarihinde yapılan duruşmada, Anar Aliyev’in hakimlerin gözü önünde, avukatlarımı ve Cezaevi Hizmetleri görevlisinin yanında beni tehdit etmesi ve mahkemenin buna uygun bir tepki vermemesi, savunma hakkımın ağır ihlali olmakla birlikte, hem avukatlarıma hem de bana yönelik siyasi baskının açık bir göstergesidir.

9 Ocak 2025 tarihinde yapılan duruşma sona erdikten sonra, avukatım Fuad Agayev tarafından mahkeme salonunda bana verilen belgelerin, Bakü Ağır Ceza Mahkemesi’nin avlusunda, Cezaevi Hizmetleri görevlileri tarafından, Operasyonel Araştırma Faaliyeti Hakkında Mevzuat ve Azerbaycan Cumhuriyeti’nin "Tutuklu ve Mahkumların Hak ve Özgürlüklerinin Korunması Hakkında Kanunu"nun 17.3. maddesi ihlal edilerek (Azerbaycan Ceza Kanunu: 302.1), ellerim kelepçeliyken bana zor kullanılarak (Azerbaycan Ceza Kanunu: 113 - işkence uygulanarak) ve sağlığıma ağır zarar verilerek (Azerbaycan Ceza Kanunu: 126.2.1) (sağ bileğimde doku zedelenmesi oluşmuş, bana fiziksel acı ve psikolojik ıstırap verilmiştir) elimden alınması, savunma hakkımın ve güvenli yaşama hakkımın ağır ve sistematik bir şekilde ihlal edildiğinin kanıtıdır.

Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası’nın:

12.1. maddesine göre, insan hak ve özgürlüklerinin korunması devletin en yüksek amacıdır.

27.1. maddesine göre, herkesin yaşama hakkı vardır.

31.2. maddesine göre, kanunda belirtilen durumlar dışında, bir kişinin hayatına, fiziksel ve ruhsal sağlığına kast etmek yasaktır.

60.1. maddesine göre, herkesin hak ve özgürlüklerinin idari yollarla ve mahkemede korunması garanti altına alınmıştır.

61. maddesine göre, herkesin nitelikli hukuki yardım alma ve bir savunman yardımından yararlanma hakkı vardır.

68.1. maddesine göre, herkes, devlet organlarının ona karşı keyfi muamelede bulunmasını engelleyen adil bir tutum içinde olmasını talep etme hakkına sahiptir.

71.1. maddesine göre, Anayasada belirlenen insan hak ve özgürlüklerine uyulması ve korunması, yasama, yürütme ve yargı organlarının görevidir.

127.8. maddesine göre, yargılama sürecinin her aşamasında herkesin savunma hakkı garanti altına alınmıştır.

16 Aralık 1966’da BM Genel Kurulu’nda kabul edilen ve bağımsızlığını kazandıktan sonra Azerbaycan Cumhuriyeti tarafından onaylanan “Medeni ve Siyasi Haklar Uluslararası Sözleşmesi”nin 6.1. maddesine göre, yaşama hakkı her insanın devredilemez hakkıdır. Bu hak yasalarla korunur. Hiç kimse keyfi olarak yaşam hakkından mahrum bırakılamaz.

24 Ocak 2025 tarihinde, Bakü Ağır Ceza Mahkemesi’nin avlusunda bir sandalyeye oturmuş, Cezaevi Hizmetleri görevlileriyle sohbet ediyordum. O esnada, yaklaşık 55-60 yaşlarında bir adamın bana bakarak "VAZ 2107" marka araca doğru ilerlediğini, kapıyı açarak direksiyonun başına geçtiğini gördüm. Bu anda potansiyel bir tehlike sezdim ve dikkatimi ona yönelttim. Önce, araçtan bir şey alıp çıkacağını düşündüm. Ancak kısa bir süre sonra motoru çalıştırdı. Bu sırada, Cezaevi Hizmetleri görevlilerinin tek tek yanımdan uzaklaştığını fark ettim. Hiç kimse bana "araç az sonra hareket edecek, sandalyeden kalkmalısın" demedi. Yanımdaki son görevli de ayrıldıktan sonra, ben de sandalyeden kalkıp aracın önünden çekildim. Sonra, "VAZ 2107" marka aracın sürücüsüne yan camdan dikkatlice baktım. Onun da gözleri bendeydi. Bana, suçüstü yakalanmış biri gibi bakıyordu. Tam bu sırada, Cezaevi Hizmetleri görevlileri ısrarla sandalyeye geri oturmamı talep etti. Fakat ben, onların suç planını - beni araçla ezmek istediklerini - anlayarak sandalyeye geri oturmadım. Sandalyeyi aracın önünden kaldırıp duvarın yanına koymalarını rica ettim. Suikast planı başarısız olduğu için çok üzgün ve endişeliydiler. Ayrıca, niyetlerini anladığımdan şüphelenerek daha da tedirgin oldular. Bir dakika bile geçmeden, "VAZ 2107" marka araç hareket etti ve alandan uzaklaştı. Hemen ardından, "mahkeme başlıyor" bahanesiyle beni duruşma salonuna götürdüler.

Artık Bakü Ağır Ceza Mahkemesi’nin avlusuna çıkarılmamın tek sebebinin bir suikast planı olduğunu kesin olarak anlamıştım. Halbuki, beni "hava almam" bahanesiyle dışarı çıkarmışlardı.

Azerbaycan Cumhuriyeti Anayasası’nın:

25.1. maddesine göre, herkes yasa ve mahkeme karşısında eşittir.

25.3. maddesine göre, insan hak ve özgürlükleri, inanç, siyasi veya sosyal aidiyete göre kısıtlanamaz.

24 Ocak 2025 tarihinde Bakü Ağır Ceza Mahkemesi’nde yaşananları, siyasi görüşlerim ve inancım nedeniyle bana yönelik bir suikast girişimi olarak değerlendiriyor ve sorumluların derhal cezai sorumluluğa tabi tutulmasını talep ediyorum.

Saygılarımla, Kasımov Fazil Şakir oğlu.    Tarih: 29.01.2025