Akıl Susunca Ortalığı Cesaret Sananlar Doldurur
Son yıllarda ülkede ilginç bir dönüşüm yaşanıyor:
Bilgisi çok olanlar kabuğuna çekiliyor, bilgisi az olanlar sahnede başrol oynuyor.
Akıllı insan düşünür, ölçer, tartar.
Cesaret sahibi görünüp ortalığı karıştıranlar ise düşünmeden konuşmanın "özgüven" olduğunu sanıyor.
Bugün cesur sanılan birçok kişi aslında sadece tehlikeyi fark etmeyecek kadar dikkatsiz.
Toplum da bunu karizma sanıyor.
Akıl geri çekilince, cesaretle karıştırılan cahil cesareti ortalığı ele geçiriyor.
Bilgili İnsan Korktuğundan Değil, Yorulduğundan Susuyor
Kimse akıllı insanların sustuğunu görünce "Korkuyorlar" demesin.
Hayır.
Yoruldular.
Yoruldular çünkü onlar konuşunca kimse anlamıyor.
Yoruldular çünkü söyledikleri çarpıtılıyor.
Yoruldular çünkü sesleri cehaletin gürültüsünde kayboluyor.
Bu yüzden artık akıllı insanlar:
"Zaman kaybı,"
"Uğraşılmaz,"
"Anlamayacaklar,"
diyerek sessizliğe çekiliyor.
O sırada meydan, fikri olmayan ama fikirmiş gibi bağıranlara kalıyor.
Her Fikrin Değerli Olduğunu Sandılar, Olan Aklın Değerine Oldu
Demokrasiyi yanlış yorumlamış bir kalabalık, "Ben de konuşuyorum o halde ben de haklıyım" psikolojisiyle ortalığı dolduruyor.
Oysa mesele konuşmak değil;
ne söylediğin, neden söylediğin ve söyledikten sonra ne olduğunu anlayabilmek.
Fikir üretmek kolay;
fikir taşımak zor.
Bugün herkes:
Ekonomist,
Doktor,
Hukukçu,
Diplomat,
Astrofizikçi,
Sosyolog,
Deprem uzmanı,
Psikolog…
Ama sor bakalım kaç dakika gerçek bilgi dinliyorlar?
Bir dakika bile değil.
Her fikrin değerli olduğunu sananlar, aslında aklın değerini sıfıra indirdi.
En Gürültülü Olanlar En Çok Duyuluyor
Sessiz bir hakikat bir köşede dururken,
gürültülü bir yanılgı bütün salonu dolduruyor.
Çünkü günümüzde "haklı" olan değil,
yüksek sesle konuşan kazanıyor.
Sosyal medya algoritmaları bile akıllıyı değil,
en çok konuşanı ödüllendiriyor.
Bu yüzden akıllı insanın sesi piyasanın düşük hisse senedi gibi;
talep az olunca görünmüyor.
Cesaret sanılan densizlik ise trend topic.
Akıl Susunca Ülke Pahalı Bir Deneme Tahtasına Döner
Akıl geri planda olunca toplum şöyle bir yola girer:
Bilgisiz kararlar,
Bilinçsiz yönelimler,
Plansız hareketler,
Hesapsız riskler…
Sonra herkes "Bu işleri kim yaptı?" diye sorar.
Cevap basit:
Akıllı olan sustuğu için geriye kalanlar yaptı.
Bir toplum akıllı insanların sesini kıstığında,
bedelini bütün ülke öder.
Bugün yaşadığımız birçok krizin altına imza atanlar bilgi sahibi değil;
sadece sesli, özgüvenli ve sorumsuz olanlar.
Akıl Konuşana Kadar Cesaret Her Şeyi Mahvedebilir
Cesaret tek başına güzeldir ama yönsüz cesaret,
kör bir arabayı gazlamaya benzer.
Bir yere varırsın ama sağ salim varır mısın bilemezsin.
Toplumun ihtiyacı:
Çok konuşan değil, doğru konuşan.
Cesur görünen değil, akıllı düşünen.
Yüksek ses değil, doğru ses.
Akıl tekrar konuşursa, cesaret de kendine bir yer bulur.
Ama akıl susmaya devam ederse…
Cesaret maskesi takan her cahil,
ülkeyi bir kez daha uçuruma sürükler.